Sabahları uyanınca kuyruğunun yatağıma vurma sesini, yemeği pişerken salyalarını akıtmasını, yemeğini yiyince ağzını üstüme silmesini, horlamasını, osurup kendi kokusundan rahatsız olup köşe bucak kaçıp, evin içini vietnam'a çevirmesini, uyurken beni koltuktan itmesini, her pisliğini, her güzelliğini kısaca herşeyini ama herşeyini çok özledim...
1,5 sene oldu, eskisi kadar sık olmasada arada böyle geliyorlar bana... O biftek yanaklarını sıkıştırmayı, sinirlendirinceye kadar öpmeyi çok istedim bu sabah... Bana herşeyi öğreten bu adamı, oğlumu sevgiyle anıyorum...
5 yorum:
TATLIIIIIMM....NE GÜZEL..VİTO BENCE ÇOK ŞANSLIYMIŞ..O'NU ÖZLEYEN BİR ARKADAŞI VAR.
AMA ÇOĞU VİTO GİBİ ŞANSLI DEĞİL.BİR HEVES UĞRUNA SOKAĞA ATILAN,TERBİYE VERMEK ADINA SAKAT BIRAKILAN O KADAR ÇOK KEDİCİK VE KÖPEKÇİK VAR Kİ..
Verda ya...ağlattın beni şimdi...eve gidince sıkıştırim benimkinin yanaklarını...araya özlem girmeden
Şebocum haklısın. Çok ama çok üzülüyorum onların durumuna...
Tanya ya, sabah ben de ağladım biraz...Sen ağlama ya. Git hep sarıl seninkine. Sıkıştır yanaklarını...Benim içinde...
ne kadar guzelmis vito... tanimadan agladim... cok uzuldum artik hayatinizda olmayisina... ama cok sevilmis, cok sansliymis... sevgiler...
Çok tatlıymış Vito... Canım benim... Ama ne güzel ki onu sevgiyle anıyorsun, ardında güzel izler bırakıp gitmiş ve artık hayatta olmasa bile hep sevilecek...
Yorum Gönder